Ronald David Laing (1927-1989), İskoçya’da doğdu. Glasgow Üniversitesi Tıp Bölümü’nü bitirdikten sonra orduda psikiyatri uzmanı olarak görev yaptı. Glasgow Kraliyet Akıl Hastanesi ve Glasgow Üniversitesi Psikolojik Tıp Bölümü’nde çalıştığı 1953-56 yıllarında kronik şizofrenlerin davranışlarını gözlemledi. İlk kitabı Bölünmüş Benlik’te (1960; Pinhan, 2012) şizofrenide görülen psikoz belirtilerinin insanın varoluşundan duyduğu güvensizlik sonucu ortaya çıkan bir savunma tepkisi olduğunu ileri sürdü. A. Esterson’la birlikte yayımladığı Sanity, Madness and the Family’de (1965; Akıllılık, Delilik ve Aile) bir grup akıl hastasıyla yaptığı çalışmaya dayanarak bu kişilerin hastalıklarının ailelerinden kaynaklandığını belirtti. Kitaplarındaki geleneksel psikiyatriyi sarsan görüşleri büyük yankı uyandırdı. 1962-65 yıllarında Langham Psikoterapi Kliniği’nde yöneticilik yaparken D. Cooper, A. Esterson gibi psikiyatri uzmanlarıyla “delilik sorunu” üzerine çalışmayı sürdürdü ve 1965’te onlarla birlikte Philadelphia Birliği’ni kurarak hastayı deli kabul etmeyen, “yeniden doğuş” adı verilen yaşama deneyimleri uygulayan merkezler oluşturdu. 1970 yılında yayımlanan Düğümler okurların büyük ilgisini çekti. Mart 1971’de bir yıllığına Sri Lanka ve Hindistan’a giderek Budist meditasyonla ilgilendi, Lama Govinda ile tanıştı ve Sanskritçe çalıştı. Psikiyatr ve psikanalistlerin, özellikle hastalık sınıflandırması ve tedavi aracılığıyla bireyi damgalayarak içinden çıkılmaz durumlara yol açtığını savunan Laing, döneminin Yeni Sol akımını etkilemiştir ve terimi kendisi kabul etmese de “anti-psikiyatri” adı verilen akımın önde gelen kuramcısı kabul edilir.

Diğer eserleri arasında The Self and the Others (1961), Aile Politikaları (1971; Goa, 2012), Yaşantının Politikası (1967; Vadi, 1993) sayılabilir.