Saliha Paker, “Bir Tercümenin Çevirisi: Sabkuçtiktok Hai”, Virgül, Sayı 41, Mayıs 2001

Geceyarısı Çocukları "ulusal alegori" olarak da okunan bir modern Hindistan destanı. Öyküden öykü üreten uzun Mahabharata ve Ramayana destanlarından olduğu kadar Bombay (Bollywood) Sinemasının özelliklerini de taşıdığı söylenen bu roman, 15 Ağustos 1947 tarihinde Hindistan'da bağımsızlığın ilan edildiği geceyarısını izleyen saat içinde doğan Salim Sina'nın kendisi tarafından kaleme alınan 31 yıllık yaşamının öykü yumağı. Ana çizgileriyle özetlenirse: Varlıklı Müslüman bir ailenin çocuğu olarak Bombay'da yetişmesi, Hindistan toplumunun etnik çoğulluğunu mikro-düzeyde yansıtan yaşadığı site ve oradaki arkadaşları, gittiği İngiliz okulu, gördüğü yerli filmler, ülkenin bölünmesiyle birlikte yeni kurulan Pakistan'a zorunlu göç, ailesinin yok oluşu, Bombay-Karaçi hattı dışında Delhi'den ve kırsal kesimden insan manzaralarına karıştıktan sonra Bombay'a dönüşü ve orada bir turşu imalathanesine sığınışı. Özde yalnız bir insan olan Salim Sina'nın maceraları, büyük ölçüde kendisi gibi Hindistan dünyasına geceyarısının getirdiği birbirinden farklı mucizevi yeteneklerle doğan 1000 çocukla ve özellikle, kendisi gibi kimliği müphem 'ikizi' Şiva ile, mucizevi bir iletişim ağı kurması üzerine doğaüstü boyutlar kazanır. Bu iletişim sırasında aralarında gerçekleşen dayanışmalar, cereyan eden gerilimler, çatışmalar, kopmalar ülkenin siyasal-toplumsal maceraları ile içiçe geçerek geniş, zengin, "büyülü gerçekçi" bir Hindistan manzarası dokur ve çok çarpıcı biçimde 'Üçüncü Dünya öteki'liğini duyurur.