PEN/HEMINGWAY ÖDÜLÜ

"Çünkü insan yalnızlığı bir kere tattı mı, başka türlü de var olmuş olabileceğine inanması artık imkânsızdır. Yalnızlık mutlak bir keşiftir. İnsan aydınlık bir pencereye içeriden baktığında ışıkları yanan bir odada kendi imgesini görür; göle yukarıdan baktığında da ağaçlar ve gökyüzüyle sarmalanmış kendi imgesini görür. Aldatmaca bariz, bariz olduğu kadar da pohpohlayıcıdır. İnsan karanlıktan aydınlığa baktığında ise, burası ile orası, bu ile şu arasındaki bütün farkı görür. Belki sığınacak yeri olmayan tüm insanlar içten içe öfkelidir; çatıyı, omurgayı, kaburgayı kırmak, pencereleri paramparça etmek, zemini sular seller altında bırakmak, perdeleri delik deşik etmek, kanepeyi suya batırmak isterler."

Annelerinin ölümünün ardından önce anneanneleriyle, sonra büyük halalarıyla, en sonunda da teyzeleriyle birlikte göl kıyısındaki küçük bir kasabada yaşayan iki kız kardeşin hikâyesini anlatıyor Evlerden Uzak. Bir yandan büyümenin kendine özgü sıkıntılarıyla boğuşan Ruth ve Lucille, diğer yandan da teyzeleri Sylvie’nin alışılmadık karakteri ve hayat tarzı karşısında bocalayarak kendi yollarını çizmeye çalışıyorlar.

Amerikalı yazar Marilynne Robinson, aile, kayıp, hafıza, fanilik, aidiyet ve yabancılık gibi konulara kafa yorarken, derinlikli gözlemleri ve şiirsel betimlemeleriyle sıradan şeylerin büyüsünü açığa çıkarıyor.

Açılış bölümünden, s. 8-10

Adım Ruth. Kız kardeşim Lucille’le anneannem Sylvia Foster’ın, o ölünce görümceleri Lily Foster ve Nona Foster’ın, onlar kaçınca da kızı Sylvia Fisher’ın himayesinde büyüdük. Tüm bu kuşaklar boyunca tek bir evde, demiryollarında çalışan ve ben dünyaya gelmeden yıllar önce bu dünyadan kaçıp gitmiş olan dedem Edmund Foster’ın anneannem için inşa ettiği evde yaşadık. Bizi bu en olmayacak yere düşüren bu adamdı işte. Kendisi Ortabatı’da, pencereleri tam toprak zemin ve göz hizasında olan yerden bitme bir evde büyümüş, öyle ki dışarıdan bakınca hafif bir tümsek, mezardan hallice bir sığınakmış ev, içeriden bakınca ise dünyanın o bölgedeki mutlak dümdüzlüğü uzakları öyle yakın ediyormuş ki, ufuk sadece toprak evi çevreliyor gibi görünüyormuş. Bu yüzden dedem Afrika’nın dağlarına, Alpler’e, Himalayalar’a, Andlar’a ve Rocky Dağları’na yapılan keşif gezilerinin günlüklerinden ve gezi edebiyatından eline ne geçerse okumaya başlamış. Bir kutu boy...

Devamını görmek için bkz.

Merve Küçüksarp, "Bir aile, sürgün ve aidiyet anlatısı", Artı Gerçek, 15 Aralık 2023

Amerikalı yazar Marilynne Robinson’un kaleme aldığı Evlerden Uzak, Birgül Oğuz’un çevirisi ve Metis Yayınları etiketi ile yayımlandı. 1982 yılında PEN/Hemingway ödülüne layık bulunan roman, annelerinin ve anneannelerinin ölümüyle teyzeleri ile yaşamaya başlayan iki kardeşin hikayesi ekseninde kız kardeşlik, aile ve aidiyet kavramlarını sorguluyor.

Romanın başkişileri olan Ruth ve Lucille iki kız kardeştir. Dedeleri yıllar önce köprünün üzerinden göle düşen bir trenin içinde trajik bir şekilde ölmüş, cesedi bulunamamış, anneanneleri ise üç çocuğunu yoksulluk ve yoksunluk içinde büyütmüştür. Babaları tarafından küçük yaşta terk edilen kız kardeşleri anneleri bir gün göl kenarında küçük bir kasaba olan Fingerbone’daki annesinin evine bırakır. Ve sonra aracını göle doğru sürerek intihar eder. Kız kardeşlere bir müddet anneanneleri bakar. Ancak anneannelerinin ölümüyl...

Devamını görmek için bkz.

Elif Ülkü, "Geçiciliğin yeniden keşfi", Birgün, 17 Aralık 2023

Her şeyin geçici olduğu, gerçekliğin ancak şüpheli duyularımızla kurulduğu bir hayatta dünyayla nasıl bir ilişki kurar, ne şekilde yaşar, neye tutunuruz? Marilynne Robinson, 1980’de basılan ilk romanı “Housekeeping”de bu soruyla hemhâl oluyor. Geçen yüzyılın en önemli romanlarından sayılan, Pen/Hemingway İlk Roman Ödülü’nü alan ve Pulitzer’de finalist olarak listelenen kitap Evlerden Uzak ismi ve Birgül Oğuz’un usta çevirisiyle geçen ay Metis’ten basıldı.

Idaho’da göl kıyısında hayali bir kasaba olan Fingerbone’da geçen hikâye, iki yetim kız kardeş Ruth ve Lucille’in yaşamını ve teyzeleri Sylvie ile ilişkilerini Ruth’un gözünden anlatıyor. Dedelerinin göle düşen bir trende ölmesi ve yıllar sonra annelerinin de aynı göle sürdüğü bir arabayla intihar etmesinden sonra, bu kasabada yaşamaya başlayan kız kardeşlere önce anneanneleri, sonra büyük halaları, en sonunda da teyzeleri bakıyor. B...

Devamını görmek için bkz.

Ali Bulunmaz, "Bir aile tarihinin sayfaları", Gazete Duvaar, 18 Aralık 2023

Yalnızlık, sorumluluk ve acı, insanı erken büyütüyor. Bu süreci "Başka türlü yaşansaydı nasıl olurdu?" sorusu izleyebiliyor, savruluşlar, aidiyet sorunları, gerçek ve sunî dert ayrımı da hakikatleri görmeyi sağlıyor.

Yokluktan yeni bir yaşam türetmek, alışmak veya bir şekilde hayata karışmak da bu sürecin bir parçası. Marilynne Robinson, Evlerden Uzak’ta bu minvalde bir büyüme hikayesi anlatıyor.

Annelerini kaybeden Ruth ve Lucille, ilkin anneanneleriyle, ardından halalarıyla ve teyzeleriyle yaşamak durumunda kalırken hem yaş alıyor hem de acının açtığı yolda hızla olgunlaşıyor. Annenin dolmayacak boşluğunda bocalayan iki kardeş, bir yandan da kendileriyle ilgilenen insanların düzenine ayak uydurmaya çalışırken yalnızlık gibi önemli bir gerçeği yaşayarak öğreniyor.

'Hayatın Kıymetli Sıradanlığı'

Ölümler, kaçışlar ve terk edilişler ara...

Devamını görmek için bkz.

Berrin Yelkenbiçer, "Safi hüzün", Edebiyat Haber,19 Şubat 2024

Marilyyne Robinson’ın Evlerden Uzak adlı romanını okudukça insanın içinin derinlerine işleyen hüzün daha ilk satırlarda başlıyor.

Ruth ve Lucille’ın önce anneanneleri, o ölünce halaları, onlar gidince teyzeleri tarafından büyütüldüğünü öğreniyoruz. Demek ki anne babaları ya gitmişler ya da ölmüşler.

Bütün hikâyeyi Ruth anlatıyor.

Dede Edmund bu dünyadan kaçıp gitmiş. Ruth’un henüz hikâyesinin başındayken ölümü ‘kaçıp gitmek’ olarak tanımlaması, daha sonra yaşanacak terk edilmeler ve yalnızlığa dair ilk ipucu oluyor.

Anneanne Sylvia ve dede Edmund hiçbir şekilde refakat edilemez ruhlar.

Edmund, Amerika’nın batısındaki Fingerbone kasabasındaki gölün kıyısına kendi elleriyle bir ev inşa ediyor. Öyle bir göl ki o evde hatta kasabada yaşayan herkesin hayatında başrole yerleşip kaderleri şekillendiriyor.

Edmund, kara bir trenin içinde işte o göle kaçıyor. ...

Devamını görmek için bkz.

Seydali Önal, "Mekânın Sirayetinde Evlerden Uzak", edebiyatburada.com, 21 Nisan 2024

Annelerinin ölümünün ardından önce anneanneleriyle sonra büyük halalarıyla en sonunda da teyzeleriyle birlikte göl kıyısındaki küçük bir kasabada yaşayan iki kız kardeşin –Ruth ve Lucille- hikâyesini anlatıyor, Evlerden Uzak.

Hikâyeyi kız kardeşlerden Ruth’tan dinliyoruz. “Adım Ruth. Kız kardeşim Lucille’le anneannem Sylvia Foster’ın, o ölünce görümceleri Lily Foster ve Nona Foster’ın, onlar kaçınca da kızı Sylvia Fisher’ın himayesinde büyüdük. Tüm bu kuşaklar boyunca tek bir evde, demiryollarında çalışan ve ben dünyaya gelmeden yıllar önce bu dünyadan kaçıp gitmiş olan dedem Edmund Foster’ın anneannem için inşa ettiği evde yaşadık.” (s. 9) Hikâyenin girişi romanın hem bir özeti hem de bir omurgasını oluşturuyor gibi gözükse de özellikle mekân metaforları ve bu metaforlarla kahramanların ilişkileri romanı ayrı bir derinliğe taşımakta.

Destanlardan günümüze...

Devamını görmek için bkz.