ISBN13 978-975-342-122-5
13x19,5 cm, 88 s.
Yazar Hakkında
Okuma Parçası
Eleştiriler Görüşler
Yazarın Metis Yayınları'ndaki
diğer kitapları
Troya'da Ölüm Vardı, 1963
Uzun Sürmüş Bir Günün Akşamı, 1970
Göçmüş Kediler Bahçesi, 1979
Kısmet Büfesi, 1982
Gece, 1985
Kılavuz, 1990
Narla İncire Gazel, 1993
Ne Kitapsız Ne Kedisiz, 1994
Öteki Metinler, 1999
Lağımlaranası ya da Beyoğlu, 1999
Susanlar, 2009
Halûk’a Mektuplar, 2013
Şiir Çevirileri, 2014
Enis Batur’a Mektuplar
ve Ankara Yazıları
, 2024
Bu kitabı arkadaşına tavsiye et
 

Selim İleri, "Yirmi yıl sonra...", Radikal Kitap, 24 Şubat 2016

Yirmi yıl sonra Altı Ay Bir Güz’ü yeniden okudum. Altı Ay Bir Güz 1996’da yayımlanmış; Metis Yayınları şöyle bir not düşmüş: "Altı Ay Bir Güz, yazarın ölümünden sonra yayımlanmasını vasiyet ettiği son yapıtıdır."

Bilge Karasu’dan geriye kalanları sonra Füsun Akatlı yayına hazırlamıştı. Derken Füsun’u da yitirecektik. Birkaç ay önce Zeynep Altıok Akatlı’yla buluşmuştuk: Bilge Karasu’dan geriye kalanlar hâlâ bir doluymuş. Zeynep hepsini saklıyormuş.

Yaşamı bir anlamda yazıya adanmış Bilge Karasu az yayımlayan bir yazardı. Altı Ay Bir Güz bir ayrılık anlatısı olarak okunabilir. Ölümle, amansız hastalıkla yüz yüze geliş olmasaydı, sevgili Bilge Karasu’nun bu eser üzerinde kim bilir daha ne kadar zaman uğraşacağını, didineceğini tahmin etmek güç değil. Bırakın eserin bütününü, her sözcüğünün hesabını veren, vermek için günlerini, aylarını harcayan çok titiz bir yazar. Edebiyatımızda benzeri yok bence.

Bu kez, Altı Ay Bir Güz’ü okurken Bilge Karasu’nun görkemli çevirisini anımsadım, Simone de Beauvoir’dan Sessiz Bir Ölüm’ü. Bilge, Simone de Beauvoir hayranı değildi, hatta biraz geveze bulurdu onu. Ama Sessiz Bir Ölüm’ü çok sevmişti, anne ölümü, hastane, doktorlar, umutsuz bekleyiş...

Zaman geçecek, kendi annesi de hastalıkların pençesine düşecekti. Otobiyografik özellikleri ağır basan Altı Ay Bir Güz’de hastalanmış anne figürü de belirip kayboluyor, sonra yeniden beliriyor.

İlk okuduğumda da çarpılıp kalmıştım. Füsun’la üzerinde epey konuştuğumuzu anmalıyım. Yaşanmıştan izler, tortular, birbiriyle ilgisiz, ilintisiz görünen yaşantıların yazıda çizide kaynaşması, en önemlisi, handiyse imkânsız bir bütüne erişebilmesi. Daha çarpıcısı, ölümle yüz yüze gelen anlatıcının, yazınsal mesafeyi akıllara durgunluk verici biçimde koruması.

Başka ölümler, örnekse İsabey’in ölümü. Bu kez ‘ölüm’, ‘ayrılış’ izleklerinin Bilge Karasu’da boyuna sürdüğünü düşündüm. Kılavuz geldi aklıma. Kitaba alırken bölümlere ‘ayrıştırdığı’ Göçmüş Kediler Bahçesi geldi.

Altı Ay Bir Güz’ün çocukluğa ayrılmış dördüncü bölümü dil ve anlatış açısından olağanüstü güzellikte. Lağımlaranası ya da Beyoğlu’yla birlikte okunduğunda daha da yürek yakıcı oluyor: Geçip gitmiş, ‘göçmüş’ bir çocukluğun yazı yoluyla böylesi görkemli diriltişi Bilge Karasu’yu bir kez daha benzersiz kılıyor.

 
 

Kişisel Veri Politikası
Aydınlatma Metni
Üye Aydınlatma Metni
Çerez Politikası


Metis Yayıncılık Ltd. İpek Sokak No.5, 34433 Beyoğlu, İstanbul. Tel:212 2454696 Fax:212 2454519 e-posta:bilgi@metiskitap.com
© metiskitap.com 2024. Her hakkı saklıdır.

Site Üretimi ModusNova









İnternet sitemizi kullanırken deneyiminizi iyileştirmek için çerezlerden faydalanmaktayız. Detaylar için çerez politikamızı inceleyebilirsiniz.
X